Styl motylkowy: jak nauczyć się pływać delfinem?

Chcesz opanować jedną z najbardziej widowiskowych technik pływania, czyli styl motylkowy? Ten szybki i efektywny sposób poruszania się w wodzie może wydawać się trudny, ale z odpowiednimi wskazówkami możesz nauczyć się dobrze pływać delfinem. W naszym poradniku przeprowadzimy Cię przez kluczowe elementy techniki stylu motylkowego – od właściwego ułożenia ciała, przez ruchy nóg i rąk, po prawidłowy oddech.

Czy styl motylkowy i delfin to to samo?

Styl motylkowy, powszechnie znany jako delfin, to jeden z czterech podstawowych stylów pływania. Charakteryzuje się jednoczesnym, falistym ruchem ciała, w którym pływak porusza się w wodzie w sposób przypominający delfina. Jest uważany za jedną z najbardziej wymagających form pływackich, zarówno pod względem techniki, jak i siły fizycznej.

Historia pływania delfinem sięga 1935 r. , a za jego pomysłodawcę uważa się amerykańskiego fizyka Volneya Wilsona. W ramach swoich badań Wilson zauważył, że ruchy falujące, podobne do tych wykonywanych przez ryby, z powodzeniem mogą być zaadaptowane w pływaniu.

W latach 50. XX w. na mocy przepisów międzynarodowej organizacji FINA (Fédération Internationale de Natation, obecnie World Aquatics), styl motylkowy został wyodrębniony jako jedna z czterech standardowych technik pływania. W 1956 r. na Letnich Igrzyskach Olimpijskich w Melbourne rozegrano pierwsze konkurencje, w których pływano delfinem, co przyczyniło się do dalszego rozwoju tego widowiskowego stylu pływackiego.

Co daje pływanie delfinem?

Styl motylkowy przyczynia się do poprawy kondycji fizycznej i zdrowia ogólnego, a także – ze względu na wysoki poziom trudności, zapewnia wiele satysfakcji.

Pływanie delfinem jest intensywnym ćwiczeniem aerobowym, które zwiększa wydolność sercowo-naczyniową. Pomaga w poprawie pracy serca oraz układu krążenia.

Ten styl pływacki angażuje wiele grup mięśniowych, w tym mięśnie brzucha, pleców, ramion oraz nóg, co przekłada się na poprawę ich siły. Sprzyja też zwiększeniu elastyczności mięśni i stawów, co może zmniejszać ryzyko kontuzji podczas innych aktywności fizycznych.

Styl motylkowy wymaga synchronizacji ruchów nóg, rąk oraz oddychania, co rozwija koordynację ruchową i poprawia równowagę. Nauki skomplikowanego sposobu poruszania się w wodzie przyczynia się też do ogólnego rozwoju umiejętności pływackich i poprawy techniki w innych stylach.

W zależności od intensywności treningu, pływając stylem motylkowym można spalić od 500 do 800 kcal na godzinę. Jest to zatem skuteczna forma aktywności fizycznej wspomagająca odchudzanie lub utrzymanie smukłej sylwetki.

Pływanie ogólnie ma również relaksacyjne właściwości – sprzyja wydzielaniu endorfin, co pomaga w redukcji stresu, poprawie nastroju i ogólnego samopoczucia. Ponadto opanowanie tej trudnej techniki pływania, przynosi poczucie osiągnięcia, co zwiększa pewność siebie w wodzie i poza nią.

Pływanie delfinem – praca nóg

Pływanie stylem motylkowym charakteryzuje się specyficznym ruchem nóg, który odgrywa kluczową rolę w efektywności i wydajności tej techniki pływackiej.

Ruch nóg w delfinie nie jest jedynie prostym kopnięciem. Głównym źródłem ruchu jest zgięcie w biodrach, a nie w kolanach.

W trakcie kopnięcia nogi trzymaj na szerokość bioder, a stopy skieruj delikatnie palcami do siebie. Ruch musi być synchroniczny, co oznacza, że obie nogi poruszają się jednocześnie w górę i w dół. Podczas kopnięcia w dół, stopy powinny być wyprostowane i wskazywać na dno basenu, co zwiększa siłę napędu. W fazie powrotu ruch powinien być bardziej naturalny, a stopy mogą być nieco rozluźnione, aby zredukować opór.

Przydatnym narzędziem do nauki poruszania nogami w trakcie pływania delfinem będą płetwy do pływania .

Pływanie delfinem – praca rąk

Praca rąk w pływanie stylem motylkowym nazywana jest ruchem klepsydrycznym. Musi być ona precyzyjna i skoordynowana, aby uzyskać odpowiednią szybkość oraz efektywność.

W delfinie ruch rąk zaczyna się od zanurzenia dłoni, które wchodzą do wody na wysokości barków. Następnie pod wodę należy zanurzyć przedramiona i ramiona, wyprostować je, a dłonie należy skierować palcami do zewnętrz i w dół.

Pod wodą ręce zaczynają wykonywać szerokie pociągnięcie w dół w stronę bioder, skąd zgięte w łokciach (łokieć wyżej niż nadgarstki) z wąskiej pozycji należy przeciągnąć przed siebie, tak aby nad wodą były wyprostowane w łokciach, a ruch generowała obręcz barkowa. Ręce przerzucasz szeroko nad sobą i powtarzasz cały ruch.

Jak wygląda synchronizacja z pracą nóg? Na jeden ruch ramion przypadają dwa kopnięcia nogami.

Praca rąk w delfinie jest też mocno skorelowana z pracą tułowia. Wraz z wejściem rąk do wody, tułów zanurza się, a biodra unoszą. Następnie, gdy ramiona są wyciągane do przodu, tułów idzie w górę, a biodra opadają.

Prawidłowy oddech w stylu motylkowym

Wdech przy pływaniu delfinem najlepiej wykonać co drugi cykl pracy rąk, w momencie, gdy klatka piersiowa znajduje się w najwyższym  punkcie nad wodą. Głowa powinna utrzymywać się w jednej linii z kręgosłupem, a wzrok należy kierować przed siebie. Czekanie z wzięciem oddechu zbyt długo, ruchy szyi w trakcie wdechu lub podnoszenie głowy zbyt wysoko mogą zaburzać równowagę ciała, prowadzić do zmęczenia i spowolnienia tempa.

Co z wydechem? Należy go wykonywać powoli w trakcie opuszczania klatki piersiowej pod wodę i kontynuować, aż do szybkiego wyrzucenia resztek powietrza przed wzięciem kolejnego wdechu.

Ćwiczenia na sucho, w których symulujesz ruchy rąk i głowy, mogą pomóc w utrwaleniu prawidłowego rytmu oddychania.

Koordynacja w stylu motylkowym

Koordynacja w stylu motylkowym jest kluczowym elementem, który wpływa na wydajność i prędkość pływania. Odpowiednia synchronizacja ruchów rąk i nóg, płynne oddychanie oraz ruch falisty ciała są niezbędne do osiągnięcia sukcesu w tym wymagającym stylu pływackim.

Ruch nóg powinien być inicjowany z bioder, co pozwala na utrzymanie odpowiedniego rytmu i synchronizacji z resztą ciała. Podczas nauki pływania należy dążyć do ustalenia rytmu, w którym ruchy rąk i nóg są naturalnie skoordynowane, co pomaga w utrzymaniu płynności poruszania się w wodzie do przodu. Niezbędne jest zgranie oddychania z cyklem ruchów. Wdech należy wykonać w tym samym czasie, co wyciagnięcie rąk z wody. Należy unikać opóźnień w robieniu wdechu, aby nie powodować utraty rytmu pływania.

Najczęstsze błędy w pływaniu stylem motylkowym

Pływanie stylem motylkowym jest jednym z najbardziej technicznie wymagających stylów pływackich. Wiele osób popełnia typowe błędy, które mogą wpływać na efektywność, prędkość i komfort pływania. Oto najczęstsze błędy w pływaniu delfinem, których należy unikać:

• nieprawidłowa technika oddychania,
• niesynchronizowanie ruchu rąk i nóg,
• kopnięcia zgiętymi kolanami, które zwiększają opór i zmniejszają efektywność pływania,
• niewłaściwe wykonanie lub brak ruchu falistego,
• zbyt szerokie lub za wąskie wchodzenie rąk do wody,
• zbyt nisko ułożone łokcie – powinny być wyżej niż nadgarstki,
• utrzymywanie głowy zbyt nisko – może powodować nieprawidłową pozycję ciała i utrudniać oddychanie,
• zbyt długie trzymanie rąk nad wodą – powoduje straty w prędkości.

Podsumowując, styl motylkowy jest jednym z najtrudniejszych stylów pływackich, a nauka odpowiedniej techniki wymaga cierpliwości i praktyki. Postępy mogą być wolne, jednak regularne treningi oraz odpowiednie podejście pomogą Ci opanować pływanie delfinem.