Wychłodzenie organizmu, czyli wszystko o hipotermii: przyczyny, objawy, pierwsza pomoc 

Sylwia Stwora-Petela 30.09.2022 ( 21.10.2024 )

Pojawienie się dreszczy może wskazywać na wychłodzenie organizmu. Zamiast bagatelizować sygnał dawany przez organizm, znajdź bezpieczne i ciepłe miejsce do ogrzania się lub załóż dodatkową warstwę odzieży. Dowiedz się, jak rozpoznać poszczególne stany hipotermii i jak powinna wyglądać pierwsza pomoc.

Hipotermia zamiennie nazywana wychłodzeniem organizmu to stan, w którym temperatura ciała wynosi mniej niż 35 stopni Celsjusza. W hipotermii organizm wychładza się szybciej niż jest w stanie wytworzyć ciepło niezbędne do prawidłowego funkcjonowania. Niewielkie wychłodzenie zwykle kończy się przeziębieniem. W przypadku silnej hipotermii, czyli momentu, w którym temperatura ciała jest niższa niż 28 stopni Celsjusza – następuje śmierć.

Przyczyny

Do wychłodzenia organizmu może dojść w wyniku długotrwałej ekspozycji na działanie bardzo niskich temperatur powietrza (w połączeniu z wysoką wilgotnością) czy wody (wychładza organizm szybciej niż powietrze). Najczęściej problem pojawia się w okresie zimowym, gdy np. nie dopasujemy stroju do warunków atmosferycznych, przemokniemy, wybieramy się na wyprawy wysokogórskie czy morsujemy (kąpiele w zimnej wodzie). Przyczyną hipotermii może być również zahamowanie procesów metabolicznych, niektóre choroby przewlekłe, niedożywienie czy leki antydepresyjne lub uspokajające. Na hipotermię są także narażone wcześniaki urodzone przed 26.-28. tygodniem ciąży (brak brunatnej tkanki tłuszczowej).

Hipotermia powoduje zwolnienie wszystkich procesów życiowych, co oznacza niższą efektywność działania, brak koncentracji i świadomości otoczenia, co w efekcie może prowadzić do poważnych wypadków zagrażających nie tylko zdrowiu, ale i życiu. Najpoważniejszą konsekwencją wychłodzenia organizmu może być śmierć. Wyróżnia się 4 stopnie hipotermii – od stanu łagodnego, w którym osoba jest przytomna i może sama o siebie zadbać, po krytyczny, w którym dochodzi do zatrzymania akcji serca. Rodzaj symptomów w dużej mierze zależy od indywidualnego stopnia odporności.

Łagodna hipotermia to stan, w którym temperatura ciała mieści się między 35-32 stopniami Celsjusza. Człowiek jest przytomny, nieco osłabiony i przestraszony, ale potrafi sam o siebie zadbać. Pozostałe objawy:

  • silne dreszcze;

  • dezorientacja;

  • zimne stopy i dłonie, które są dodatkowo blade lub sine;

  • zawroty głowy.

Objawy umiarkowanego stadium hipotermii:

  • temperatura ciała 32-28 stopnie Celsjusza;

  • osoba jest przytomna, ale senna, nie jest w stanie samodzielnie o siebie zadbać;

  • występuje dezorientacja, apatia, problemy z koordynacją i mową;

  • brak dreszczy;

  • niemiarowe tętno;

  • skóra na klatce piersiowej jest chłodna w dotyku.

Ostry stan hipotermii objawia się:

  • temperaturą ciała między 28-24 stopniami Celsjusza;

  • umiarkowanym lub złym stanem fizycznym i psychicznym;

  • brakiem ruchu;

  • apatia i brakiem reakcji na bodźce;

  • nie odpowiadaniem na pytania;

  • utratą przytomności;

  • skórą, która jest lodowata w dotyku;

  • możliwością zatrzymania akcji serca.

Krytyczny stan hipotermii występuje, gdy temperatura ciała spada poniżej 24 stopni Celsjusza. Objawy:

  • brak przytomności;

  • brak oddechu;

  • brak oznak krążenia krwi;

  • zimna skóra w kolorze sino-zielonym;

  • zatrzymanie akcji serca.

Podstawową zasadą udzielania pierwszej pomocy w hipotermii jest dopasowanie działań do stadium wychłodzenia ciała. Konieczne jest stopniowe i powolne rozgrzewanie ciała (np. przykładanie lekko ogrzanego ręcznika do głowy, pleców, szyi i ud, aby zapobiec dalszej utracie ciepła) oraz odpowiednie nawodnienie organizmu. Należy podawać ciepłe (nie gorące) napoje z dodatkiem cukru. W przypadku mokrych ubrań, trzeba je zdjąć/rozciąć i przykryć osobę kocem, śpiworem lub ciepłą odzieżą. Należy cały czas kontrolować stan poszkodowanego i nie dać się zwieść zapewnieniom typu „Nic mi nie jest”, „Poradzę sobie” itp., gdyż na skutek wyziębienia taka osoba może mieć problemy z właściwą oceną sytuacji.

Brak poprawy stanu osoby wychłodzonej lub nasilenie objawów wymaga wezwania lekarza. Jeśli osoba nie oddycha lub ma niewyczuwalny puls, rozpocznij reanimację i kontynuuj ją do przyjazdu służb medycznych lub do momentu powrotu przytomności. Warto pamiętać, że przy ostrym wychłodzeniu serce i płuca pracują bardzo wolno, dlatego konieczne jest sprawdzanie funkcji życiowych nawet przez 1 minutę.

Numery alarmowe: 112 (ogólny) lub 999 (pogotowie ratunkowe), 998 (straż pożarna), 997 (policja).

Czego nie robić przy wychłodzeniu organizmu?

Jednym z najpoważniejszych błędów, jakie można popełnić chcąc pomóc osobie z hipotermią, jest próba nagłego ogrzania jej poprzez m.in. wprowadzenie do pomieszczenia z bardzo wysoką temperaturą czy zanurzanie jej (w całości lub poszczególnych części ciała) w gorącej wodzie. Skutki będą odwrotne do zamiarów – dojdzie do szoku termicznego, nastąpi rozszerzenie naczyń krwionośnych i odpływ zimnej krwi do innych partii ciała, co powoduje obniżenie ogólnej ciepłoty. Nie należy również masować zmarzniętych części ciała, aby nie uszkodzić skóry czy poruszać nimi w różnych kierunkach. Podczas wychłodzenia organizmu, ciepła krew krąży głównie w serca i mózgu, aby utrzymać odpowiednią temperaturę do ich prawidłowego funkcjonowania. W wyniku ruchu zimna krew zacznie szybciej płynąć, a po dotarciu do serca może spowodować zatrzymanie jego pracy (tzw. afterdrop).

Istnieje kilka sposobów, dzięki którym zmniejszysz ryzyko wychłodzenia organizmu:

  • zakładaj ubranie zapewniające swobodę ruchów (nie może utrudniać krążenia) i dopasowane do temperatury otoczenia. Najlepiej ubieraj się warstwowo (tzw. na cebulkę), aby móc na bieżąco regulować komfort cieplny w zależności od potrzeb. Pozwoli to uniknąć również przegrzania. Przy nadmiernej potliwości i kontakcie z niską temperaturą, zimnym deszczem oraz wiatrem łatwiej jest o wychłodzenie. Postaw na materiały szybkoschnące i zapewniające dobrą oddychalność skórze (poliester, wełna itp.). Unikaj bawełny, która po nasiąknięciu wilgocią długo schnie, gdyż nie oddaje wody na zewnątrz;

  • wybieraj ciepłe obuwie zapewniające palcom możliwość poruszania się;

  • dbaj o noszenie dodatków chroniących głowę, uszy i szyję przed przewianiem i utratą ciepła (czapka, rękawiczki, szalik lub chusta wielofunkcyjna typu Buff);

  • unikaj stania nieruchomo;

  • nie spożywaj napoi alkoholowych (sprzyjają wychłodzeniu organizmu);

  • planując wyprawę w góry, analizuj na bieżąco komunikaty pogodowe, staraj się zorganizować trasę tak, aby zdążyć dojść do bezpiecznego schronienia przed zachodem słońca, miej przy sobie m.in. ogrzewacze;

  • nie podejmuj niestandardowych aktywności fizycznych bez przygotowania, np. wspinaczka górska w niepełnym ubraniu.

 

Polecane produkty