Jak wejść na Mont Blanc? Wskazówki

Wejście na Mont Blanc to marzenie wielu miłośników gór i poszukiwaczy przygód, które wymaga nie tylko doskonałej kondycji fizycznej, ale i precyzyjnego planowania. Jeśli wyprawa na Dach Europy również znajduje się na Twojej liście wyzwań, w naszym przewodniku znajdziesz niezbędne informacje, które poprowadzą cię przez przygotowania, wybór trasy oraz aspekty techniczne i bezpieczeństwa związane z tą wymagającą wspinaczką. Dowiedz się, jak skutecznie zaplanować swoją wyprawę jaki sprzęt będzie niezbędny i jakie wyzwania mogą cię czekać na drodze do najwyższego szczytu Alp.

Mont Blanc – krótko o Dachu Europy

Mont Blanc (po francusku) lub Monte Bianco (po włosku), czyli inaczej „Biała Góra”, to najwyższy szczyt Alp położony na granicy Francji i Włoch, który wznosi się na wysokość 4 805 m n.p.m. (dane pomiarowe z 2023 roku). Jego majestatyczna sylwetka, imponujące lodowce, strome zbocza i wspaniałe panoramy czynią go jednym z najbardziej rozpoznawalnych szczytów w Europie, ale i jednym z najpiękniejszych miejsc do wspinaczki na Ziemi.

Pierwsze udokumentowane wejście na Dach Europy miało miejsce w 1786 r., kiedy to na szczycie stanęli Jacques Balmat i Michel-Gabriel Paccard. Od tego czasu Biała Góra stała się celem wielu wypraw, zarówno profesjonalnych, jak i amatorskich. Istnieje kilka głównych tras prowadzących na szczyt, z których najpopularniejsza to droga przez Goûter, uznawana za najłatwiejszą pod względem technicznym. Inne trasy, takie jak Trois Monts (Droga Trzech Gór) czy droga włoska (Italian Normal Route lub Droga Papieska), są trudniejsze i wymagają dużego doświadczenia we wspinaczce wysokogórskiej i zimowej, umiejętności posługiwania się sprzętem typu raki, czekan, lina asekuracyjna czy posiadania wiedzy z zakresu ratownictwa lawinowego.

Czy wejście na Mont Blanc jest trudne?

Co roku na najwyższy szczyt Alp próbuje wejść nawet 20 tys. osób o różnym stopniu zaawansowania. Warunki pogodowe, wysokość i teren lodowcowy czynią wspinaczkę wymagającą oraz potencjalnie niebezpieczną, zwłaszcza dla osób niedoświadczonych. W związku z tym wielu wspinaczy decyduje się na wynajęcie przewodnika z uprawnieniami IVBV/IFMGA/UIAGM, aby zapewnić sobie bezpieczeństwo i zwiększyć szanse na udane wejście. Ostatecznie trudność wyprawy na Mont Blanc zależy od kilku czynników, takich jak wybrana trasa, warunki pogodowe, kondycja fizyczna oraz doświadczenie w górach wysokich.

Wspinając się na Dach Europy musisz zmierzyć się ze sporą wysokością, która może powodować problemy, takie jak choroba wysokościowa. Objawy obejmują bóle głowy, zmęczenie, nudności i problemy z oddychaniem, dlatego odpowiednia aklimatyzacja jest kluczowa. Dla osób bez wcześniejszej aklimatyzacji, wejście na Mont Blanc może być bardzo trudne z powodu rzadszego powietrza i zmniejszonej ilości tlenu na dużych wysokościach. Wielu wspinaczy przed próbą zdobycia szczytu spędza kilka dni na niższych wysokościach (3000-4000 m), aby przyzwyczaić organizm do wymagających warunków.

Pogoda w masywie Mont Blanc jest bardzo zmienna, dlatego trzeba być przygotowanym na ciężkie warunki atmosferyczne, które mogą znacznie zwiększyć trudność wspinaczki. Nagłe zmiany temperatur, opady śniegu i burze są częste, nawet latem. Silne wiatry potrafią uczynić wędrówkę bardzo wyczerpującą, a także stanowią realne zagrożenie na eksponowanych odcinkach. Temperatura na szczycie nawet w lecie może spaść poniżej -10°C.

Droga przez Gouter jest najczęściej wybieraną trasą wiodącą na szczyt Mont Blanc i technicznie uznawana jest za stosunkowo prostą, jednak nie oznacza to, że jest łatwa. Wymaga umiejętności korzystania z raków, czekana i lin asekuracyjnych oraz poruszania się w terenie lodowcowym. Ponadto mamy tu trudny odcinek – Kuluar Gouter, który jest niebezpieczny z powodu spadających kamieni.

Trasa Trois Monts oraz Italian Route są bardziej wymagające technicznie, z trudniejszymi podejściami przez lodowce i bardziej eksponowanymi odcinkami, jak np. Mont Maudit. Doich pokonania niezbędne jest doświadczenie wspinaczkowe i umiejętności asekuracyjne.

Wejście na Mont Blanc to duży wysiłek fizyczny. Wspinaczka trwa zwykle 6-10 godzin w jedną stronę (w zależności od trasy), więc wymaga wytrzymałości, dobrej kondycji i siły. Brak odpowiedniego przygotowania fizycznego może prowadzić do szybszego zmęczenia i zwiększyć ryzyko kontuzji lub zagrażających zdrowiu i życiu zdarzeń. Lawiny, spadające kamienie, szczeliny lodowcowe to realne zagrożenia na trasie, przez co niezbędne jest zachowanie wysokiego poziomu czujności i i umiejętności szybkiego reagowania na zmieniające się warunki.

Kiedy najlepiej wejść na Mont Blanc?

Wprawdzie wejście na Mont Blanc jest możliwe o każdej porze roku, jednak zdecydowanie najlepszym okresem na wyprawę jest lato. Szczególnie polecany jest okres od czerwca do września, gdy warunki są najkorzystniejsze, a infrastruktura górska działa na pełnych obrotach.

Do zdobycia najwyższej góry Europy zwykle potrzebne są 2-4 dni (w zależności od trasy, warunków pogodowych,  które mogą powodować przesunięcie planowanego wejścia na szczyt czy kondycji). Do tego należy dodać jeszcze czas na aklimatyzację (kolejne 3-4 dni) i naukę podstaw poruszania się po lodowcu oraz skalnych terenach. Najczęściej zorganizowane wyprawy na Mont Blanc trwają od 7-8 dni.

Ile kosztuje wyprawa na Mont Blanc?

Całkowity koszt wspinaczki na Mont Blanc może wynosić od około 800 do 2600 euro za osobę (od 4 do 12 tys. zł), zależnie od wybranej trasy, długości pobytu, sprzętu i potrzebnych usług dodatkowych.

Koszty będą niższe, jeśli organizujesz wyprawę samodzielnie (przejazdy, noclegi, pozwolenia itp.) i korzystasz z własnego sprzętu. Decydujesz się na wynajęcie przewodnika i dodatkowe usługi (wjazd kolejką linową Aiguille du Midi, jedzenie w schroniskach itp.)? Licz się z kosztami rzędu 12 tys. zł lub wyższymi. Warto pamiętać, aby wykupić ubezpieczenie w zakresie górskich wypraw uwzględniające koszty pomocy medycznej oraz ewentualnego transportu helikopterem.

Ważne: od 2019 roku obowiązuje rozporządzenie, zgodnie z którym każda osoba wspinająca się na Mont Blanc trasą normalną, czyli drogą przez Gouter, ma obowiązek zarezerwować pokój w jednym z trzech schronisk: Gouter, Tete Rousse lub Nid D’aigle. Francuskie władze wprowadziły także kary pieniężne za pozostawianie śmieci na terenie góry.

Drogi na Mont Blanc – którą wybrać?

Chamonix to urokliwe miasto w Alpach Francuskich, które jest popularną bazą wypadową dla każdego, kto planuje wspinaczkę na Mont Blanc. Malownicza miejscowość dysponuje dobrze rozwiniętą infrastrukturą turystyczną, w tym hotelami, restauracjami, sklepami ze sprzętem sportowym oraz szkołami wspinaczkowymi.

Najlepiej dostać się tu samolotem. Najbliższe międzynarodowe lotnisko znajduje się w Genewie, ok. 100 km od Chamonix. Podróż samochodem trwa około 1,5 godziny, a trasa prowadzi przez urocze alpejskie krajobrazy. Na miejsce można dojechać też autobusem lub wybrać przejazd pociągiem do pobliskiego miasta Saint-Gervais-les-Bains (ok. 1-1,5 godziny), a następnie przesiąść się na lokalny autobus do Chamonix. Cała podróż trwa około 2-3 godziny.

Na najwyższy szczyt Europy prowadzi kilka głównych tras, z czego każda ma swoje unikalne cechy, trudności i wymagania. Wybór trasy zależy od twojego doświadczenia, kondycji oraz preferencji. Przyjrzyjmy się najpopularniejszym drogom na Mont Blanc.

Droga przez Gouter (normalna droga)

Najczęściej wybierana trasa, uznawana za najłatwiejszą technicznie. Droga normalna startuje z Saint-Gervais-les-Bains lub Les Houches, skąd kolejką linową dostajemy się na stację Bellevue (1800 m), a następnie kolejką zębatą podjeżdżamy do stacji Nid d’Aigle (2380 m). Po rozpoczęciu podejścia będziemy mijać górski schron (Baraque des Rognes, 2768 m), skąd następnie udamy się do schroniska Tête-Rousse (3167 m). Przed nami najtrudniejszy etap – przejście Grand Couloir, inaczej Kuluar Śmierci, w którym poważnym zagrożeniem są spadające kamienie. Kolejny punkt na trasie to schronisko Gouter (3835 m), z którego wyrusza się na szczyt. Zazwyczaj wejście na Mont Blanc zajmuje 2 dni – jeden dzień na dotarcie do schroniska Gouter, a następny przeznaczony jest na atak szczytowy i powrót.

Droga przez Trois Monts

Bardziej wymagająca technicznie trasa, która prowadzi z Aiguille du Midi (3842 m), gdzie można wjechać kolejką linową z Chamonix. Droga przechodzi przez Mont Blanc du Tacul (4248 m) i Mont Maudit (4465 m). Zwykle dotarcie na szczyt trwa 2-3 dni, z noclegiem w schronisku Cosmiques (3613 m). Wybierając drogę Trois Monts niezbędna jest dobra kondycja fizyczna i doświadczenie w wspinaczce lodowcowej oraz umiejętność korzystania z technik asekuracyjnych.

Droga przez Italian Route (trasa włoska)

Droga Papieska (w 1890 roku na Monte Blanco wspiął się Achille Ratti, późniejszy papież Pius XI) to alternatywna i mniej uczęszczana trasa, która zaczyna się we włoskiej Dolinie Val Veny. Italian Route prowadzi przez lodowiec Miage, strome zbocza Aiguilles Grises, schronisko Gonella (3071 m), lodowiec Dôme, przełęcz Col du Bionnassay, a następnie przez Dôme du Goûter, aby na podejściu do schronu Vallot połączyć się z drogą po stronie francuskiej, wiodącą na szczy Dachu Europy. Całość zajmuje zwykle 2-3 dni.

Wejście na Mont Blanc – co trzeba wziąć?

Oprócz odpowiedniego przygotowania kondycyjnego, aklimatyzacji czy przejścia kursu z turystyki wysokogórskiej, wyprawa na Mont Blanc wymaga skompletowania właściwego sprzętu, odzieży, obuwia i akcesoriów. Oto lista niezbędnych rzeczy:

• plecak trekkingowy o pojemności 40-65 l,
• skórzane buty wysokogórskie typu C z ocieplaniem (np. La Sportiva G2 Evo ),
• uprząż wspinaczkowa,
• kask wspinaczkowy,
• raki 12-zębowe kompatybilne z butami (szczegóły w poradniku: Raki na buty ),
• czekan (więcej we wpisie: Czekan alpinistyczny czy turystyczny ),
• karabinki zakręcane, karabinki proste, śruby lodowe, pętle osobiste,
• kijki trekkingowe (przeczytaj: Jakie kije trekkingowe wybrać ?),
• bielizna termoaktywna z wełny merino,
• spodnie softshell z ociepleniem,
• spodnie membranowe,
• leginsy termiczne,
• koszulki termiczne,
• polar,
• kurtka wodoodporna z membraną typu Gore-Tex® (zobacz: Membrana w kurtkach ),
• ciepłe łapawice i cienkie rękawiczki trekkingowe,
• kominiarka,
• czapka polarowa lub z windstopperem,
• skarpety trekkingowe,
• stuptuty,
• odzież na zmianę na czas pobytu w schronisku,
• okulary przeciwsłoneczne+ opcjonalnie gogle narciarskie,
• latarka czołówka z zapasem baterii,
• śpiwór + mata/karimata,
• termos + bidon/butelka na wodę,
• palnik + gaz,
• menażka,
• krem przeciwsłoneczny z mocnym filtrem UV,
• multitool,
• powerbank,
• apteczka.

Niektórzy organizatorzy wypraw na Mont Blanc umożliwiają wypożyczenie za odpowiednią opłatą technicznego sprzętu, takiego jak czekan, raki, uprząż, kask czy buty wysokogórskie.

Podsumowując, wspinaczka na Mont Blanc wymaga odpowiedniego przygotowania, kondycji oraz sprzętu. Wysokość, zmienne warunki pogodowe i trudne technicznie odcinki sprawiają, że wejście na najwyższy szczyt Europy Zachodniej to poważne wyzwanie. Mimo to, zdobycie Mont Blanc to wyjątkowe osiągnięcie, które zapewnia niezapomniane wrażenia i spektakularne widoki z najwyższego punktu Alp.